Over mijn voorstel voor het project ‘Keerdijk’, uitgegeven door de gemeente Sint-Michielsgestel. Onder ‘werken’-‘2016′ zijn foto’s te zien van het schaalmodel dat ik hiervoor heb gemaakt. Mijn voorstel is op de 2e plaats van de 82 geëindigd, wat betekend dat ik het (vooralsnog) niet uit kan voeren.
Op de middelste sokkel staat een levensgroot beeld van Frederik Hendrik van Oranje Nassau, kijkend richting ´s Hertogenbosch dat hij in 1629 heroverde op de Spanjaarden, en daarmee het tij van de 80-jarige oorlog wist te keren. Omdat hij in het historisch perspectief van het grootste belang is geweest staat hij bovenaan de curve.
Aan de kant van Den Dungen staat een beeld van Sint-Jacobus de Meerdere, de patroonheilige van de kerk waar hij zijn blik op richt.
De beelden tezamen volgen evenals de sokkels waarop zij staan een curve. Dit is om zowel het verloop van de tijd uit te beelden, als de cyclus van groei en verval die de basis vormt van het bestaan. Zowel de sokkels als de beelden volgen een golfbeweging, zij het in een andere frequentie. Want hoewel het individu en de omgeving waarin hij zich beweegt beiden onderhevig zijn aan de cyclus van ontstaan en vergaan, verloopt de transformatie van de aarde vele malen trager dan die van een mensenleven. Het bestaan te bezien als een golfbeweging tussen iets en niets is een thema dat vaker terugkeert in mijn werk, bijvoorbeeld bij de ‘landschapsreeks’.
De beelden transformeren van en naar een bol, een nulpunt waar het tij keert. De beelden zelf ondergaan dus in de reeks een transformatie van figuratie (historische figuren) via abstractie (vervormde figuren) naar minimalisme (de bollen) en weer terug.
De laatste sokkels na de tweede bol blijven leeg. Dit is omdat de toekomst open ligt, deze staat niet vast maar wordt bepaald door de keuzes die het individu maakt. De toeschouwer wordt uitgedaagd vooruit te kijken in de tijd en het landschap en te overdenken wat voor rol hij zou kunnen spelen. Hieraan gekoppeld komt ook een online platform waar ieder die dat wil een foto van zichzelf als standbeeld kan uploaden en zelf het bijgevoegde informatiekaartje kan schrijven. Onder deze posts is een mogelijkheid tot reageren, om een nieuwe dimensie van sociale interactie te geven aan de doorgaans individuele kunstbeleving. Dit zorgt tevens voor een zekere sociale controle die de kans op misbruik van het medium verkleint.
Deze openheid voor het onbekende dat de toekomst biedt en de rol die het individu kan spelen was ook een kernpunt in het kort geleden voor de provincie Groningen opgeleverde werk ‘Het gemaakte land’, waarbij het werk bewust ‘onvoltooid’ is gebleven, de ‘puzzel’ is nog niet af. Het is al gebleken dat dit daadwerkelijk direct een reactie bij de toeschouwer opwekt en hem een interactie met het werk doet aangaan. Op deze bevinding wordt bij de keerdijk verder gewerkt.
De toeschouwer kan de installatie in geheel om zijn artistieke kwaliteiten waarderen, kan aangenaam uitrusten op de comfortabele bankjes op deze mooie plek, zich bekend maken met de historie van de omgeving, en wordt door de laatste sokkels uitgedaagd zijn eigen leven in dit perspectief te zien. Het geeft volwassenen een extra zetje te overdenken wat men wil bereiken en waarom, terwijl de kinderen er kunnen spelen, acteren, gek doen en zich even een ware held voelen door direct deel uit te maken van de reeks en dit zelfs online met anderen kan delen.